A La Carpinìta

Da lu pònti di li francìsi

‘na vijaréddhra va a la

Carpinìta, e ijégu, già da

quathràru, pi’nàvuthra

vìjarèddhra darèr’a la

cinthràli di Pethraijòlu

acchijanànnu, fin’a la

cappiddhruzza minni ija,

e po’ ddhrà m’assittàva.

Vidìja lu célu, e ‘ntòrnu tùttu

virdu, e da li dàvuti càrpini

ògni tàntu ‘na shchéra di sòli

‘nthrò l’òcchi fòrti mi sbattìja.

Lu vattinnèri abbàsciju vidìja

e lu Paìjsi ,Costa e Seminàriju,

prifùmi fòrt’ a lu nàsu sintìja,

cùmi ‘nu ‘ncantaméntu, chi sturdìja.

E tànnu, léggija, l’anima mìja

da la térra già luntàn’e vijàta,

bbulà vérsu lu célu mi parìja!